گرامر آسان زبان انگلیسی

ضمایر ربطی :

ضمایر ربطی یا Relative Pronouns مانندwho, what, when, where, that ضمایری هستند که برای اتصال مابین جملات اصلی و جملات تابع بکار می روند. مثال:

Fred is the man.
Fred cleans the school.
► Fred is the man who cleans the school.
فرد مردی است که مدرسه را تمیز می کند

برخی از ضمایر ربطی عبارتند از:
who (به معنی که) برای اشاره به فاعل انسان بکار می رود.
whom (به معنی که او را) برای اشاره به مفعول انسان بکار می رود.
which (به معنی که) برای اشاره به فاعل و مفعول اشیاء بکار می رود.
that (به معنی که) بجای who, whom, which می تواند بکار برود.
مثال:

A dentist is someone that takes care of people’s teeth.
A watch is a thing which shows the time.
A dictionary is a book that tells you the meaning of words.

توجه : هنگامیکه ضمایر ربطی بصورت مفعول در جمله نوشته می شوند، حذف آنها، تغییری در مفهوم جمله بوجود نمی آورد. مثال:

The book that you bought gives great information about holidays
►The book you bought gives great information about holidays.

توجه : زمانیکه ضمایر ربطی بصورت فاعل در جمله نوشته می شود، نمی تواند حذف شود. مثال:

The author who wrote that book did a great job.
► The author wrote that book did a great job.

Relative clause ها :

همانگونه که در درسهای گذشته دیدیم، ضمایر ربطی یا Relative Pronouns مانند who, what, when, where, that ضمایری هستند که برای اتصال مابین جملات اصلی و جملات تابع بکار می روند. مثال:

Fred is the man.
Fred cleans the school.
► Fred is the man who cleans the school.
فرد مردی است که مدرسه را تمیز می کند.

Relative clause یا موصول به دو دسته موصول وصفی و غیر وصفی تقسیم می شوند. در موصول وصفی، جمله پیرو جهت توضیحات بیشتر درخصوص جمله پایه بیان می شود. مانند:

I saw the author who wrote that book.

در این جمله اگر عبارت who wrote that book حذف شود، جمله از نظر مخاطب گویا نخواهد بود. به مثالهای زیر توجه نمایید:

A dentist is someone that takes care of people’s teeth.
A watch is a thing which shows the time.
A dictionary is a book that tells you the meaning of words.

The book that you bought gives great information about holidays
►The book you bought gives great information about holidays.

توجه : زمانیکه ضمایر ربطی بصورت فاعل در جمله نوشته می شود، نمی تواند حذف شود. مثال:

The author who wrote that book did a great job.

► The author wrote that book did a great job.

موصول غیر وصفی به جملاتی گفته می شود که جهت توضیحات بیشتر درخصوص جمله پایه بیان می شود ولی حذف آن تاثیر چندانی در درک مخاطب نخواهد داشت. مثال:

My sister, who is from Barcelona, speaks Castellano and Catalan.
Sam, whose father is a doctor, is studying French.
Edinburgh, which is in the east of Scothland, is a beautiful city.
Edinburgh, where we spent our holiday, is a beautiful city.
The accident happened on Tuesday, when I was driving home.

توجه: همانطور که می بینید، بکار بردن علامت (,) قبل و بعد از موصول غیر وصفی، ضروری می باشد. همچنین در جمله موصول وصفی که در آن ضمیر ربط بصورت مفعولی در جمله نوشته می شود،‌ می توان ضمیر ربط را حذف نمود. درصورتیکه ضمیر ربط در موصول غیر وصفی قابل حذف شدن نمی باشد.

جملات پرسشی غیر مستقیم :

عبارتهای اسمی یا Noun Clauses مجموعه ای از کلمات مرتبط با هم از قبیل فعل، فاعل و مفعول بوده که بعنوان اسم در جملات ظاهر می شوند. مثال:

I don’t know who the author is.

برای اتصال جملات پرسشی yes/no به جملاتی از قبیل I don’t know, Do you know, Could you tell me و ... از قوانین زیر پیروی می کنیم:

1 – جمله را با یکی از عبارات مشابه زیر شروع می کنیم:

I don’t know
I wonder
I’d like to know
Do you know
Could you tell me
Would you mind tell me

2 – جمله پرسشی را از حالت سوالی خارج نموده و آنرا توسط if یا whether به جمله مورد نظر متصل می کنیم. مثال :

Is it any good book here?
►I don’t know if it’s any good book here.

Did he like the novel?
► I wonder whether he liked the novel.

توجه: برای ارتباط جملات پرسشی با WH نیز مشابه قسمت قبل عمل کرده ولی بجای if یا whether از همان کلمه پرسشیWH استفاده می کنیم. مثال:

What’s the book about?
►I don’t know what the book’s about.

کاربرد Clause ها :

Clause ها مجموعه ای از لغات هستند که بصورت یک جمله پیرو جهت بیان توضیحات بیشتر در خصوص جمله اصلی بیان می شوند. Relative clause را در بخش قبل آموختیم. در این بخش به بررسی Participle clause می پردازیم.

Participle clause شامل دو دسته –ing clause و –ed clause بوده که –ing clause در حالت فعل معلوم و –ed clause در حالت فعل مجهول در جملات بکار می رود.

به مثال زیر توجه نمایید:

Do you know the woman talking to Tom?
آیا خانمی که در حال صحبت با تام است را می شناسید؟

در این مثال، talking to Tom که جهت ادای توضیحات بیشتر به مخاطب ذکر گردیده، ‌-ing clause می باشد.

-ing clause برای بیان توضیحات در زمان حال جهت جملاتی که بصورت همزمان با فاعل یکسان رخ دهند (و یا توضیحاتی که همواره معتبر هستند)‌ بکار می رود. در اینگونه جملات، فعل جمله توضیحی بصورت استمراری (-ing) بعنوان توضیح جمله اصلی ذکر می گردد.

مثال:

Joe was playing football. He hurt his knee.
► Joe hurt his knee playing football.

We were feeling tired. I went to bed early.
► Feeling tired, I went to bed early.

Who were those people waiting outside?
(They were waiting)
I was woken up by a bell ringing.
(A bell was ringing)
The road connecting the two villages is very narrow.
(The road connects the two villages)
I have a large room overlooking the garden.
(The room overlooks the garden)
Can you think of the name of a flower beginning with T?
(The name begins with T)

-ed clause برای بیان توضیحات در زمان گذشته جهت جملاتی که غیر همزمان با فاعل یکسان رخ دهند، بکار می رود.

در اینگونه جملات، فعل جمله توضیحی در حالت مجهول بصورت اسم مفعول بعنوان توضیح جمله اصلی ذکر می گردد.

مثال:

The boy injured in the accident was taken to hospital.
(He was injured in the accident)
George showed me some pictures painted by his father.
(They had been panited by his father)

The police never found the money stolen in the robbery.
Most of the goods made in this factory are exported.

توجه: هنگامی از –ed clause و –ing clause استفاده می کنیم که فاعل هر دو جمله اصلی و پیرو، یکسان باشد.

مشاهده و دانلود فیلم در آپارات